به گزارش وبسایت اخبار جهان، جماران نوشت: ساعت حوالی شش صبح پنجشنبه بیست و یکم آبان ماه سال ۴۳ بود که پس از تغییرات پی در پی مکان اقامت امام، ایشان را از آنکارا به بورسا منتقل کردند.
در تاریخ سیزده آبان ۱۳۴۳ مطابق با بیست و نهم جمادی الثانی ۱۳۸۴، صدها کماندو و چترباز مسلح، خانه امام خمینی (س) در قم را محاصره و وی را بازداشت و پس از انتقال ایشان به فرودگاه مهرآباد، در کمتر از نود دقیقه، سوار بر هواپیمای هرکولس نیروی هوایی ارتش شاهنشاهی کردند. این هواپیما پس از سه ساعت و سی دقیقه پرواز در ساعت ۳۰ / ۱۱ دقیقه در فرودگاه آنکارا به زمین نشست. در فرودگاه آنکارا یکی از مأموران امنیتی ترکیه که به زبان آلمانی حرف می زد، مستقیماً نزد سرهنگ افضلی – یکی از مقامات ساواک که امام را در این سفر همراهی می کرد – آمد و پس از گفتگویی کوتاه به اتفاق، امام را سوار بر اتومبیل کردند و پس از طی ۳۵ کیلومتر مسافت فرودگاه تا شهر آنکارا، ایشان را مستقیماً به هتل بلوار پالاس (در مرکز شهر آنکارا)، طبقه چهارم، اطاق شماره ۵۱۴ که از قبل آماده شده بود بردند.
قبل از پرواز، یکی از مقامات امنیتی ساواک پاسپورت امام را به وی تحویل داد و گفت: شما اکنون به ترکیه می روید و خانواده شما نیز به زودی به شما ملحق خواهند شد. پس برای پوشیده نگه داشتن محل سکونت امام، ساعت ۲ بعدازظهر روز بعد یعنی ۱۴ آبانماه (۳۰ جمادی الثانی ۱۳۸۴)، با مراقبت کامل و طرحی پیش بینی شده، ایشان را به طبقه هشتم یکی از ساختمان های فرعی خیابان آتاتورک به نام «Fotoetem» که نسبت به مکان اول دارای حفاظت بیشتری بود، منتقل کردند. و سرانجام یک هفته بعد، پس از تغییر و تبدیل های پیاپی محل اقامت ایشان را در تاریخ پنج شنبه ۲۱ آبان، ساعت ۶ صبح به شهر بورسا «BURSA» واقع در ۴۶۰ کیلومتری غرب آنکارا (نزدیکی دریای مرمره) تغییر دادند. این اقدام برای منزوی تر امام و قطع هر گونه ارتباطی صورت گرفت و امکان هر اقدام سیاسی از امام سلب شد.
امام پس از ورود به آنکارا، نامه ای با عنوان آقا مصطفی برای خانواده می نویسد و پس از سفارش خانواده به صبر جمیل و عدم فزع، از ایشان می خواهد که ضمن ارسال وسایل شخصی شان، کتاب های مفاتیح، صحیفه سجادیه، مکاسب و حواشی را نیز برای شان ارسال کنند. ایشان سپس مبادرت به نگارش کتاب تحریرالوسیله – که حاوی فتاوای فقهی و احکام مربوط به جهاد و دفاع، امر به معروف و نهی از منکر، مسائل روز به عنوان تکالیف شرعی فراموش شده و… است – کردند.
امام برای ایجاد ارتباط با علما، روحانیون و مردم محل تبعید، بلافاصله پس از ورود به ترکیه، اقدام به فراگیری زبان ترکی کردند. این اقدام موجب رعب و وحشت سرهنگ افضلی – گماشته ساواک – شد و مراتب را به ساواک گزارش کرد. مأموران گماشته ساواک با کمال گستاخی و جسارت، امام را از پوشیدن لباس مقدس خود منع کردند و ایشان را مجبور به پوشیدن لباس روحانیان کشور ترکیه کردند.
در تاریخ ۱۶ آبان (۲ رجب ۱۳۸۴)، طبق پیشنهاد امام، ایشان به همراه گماشته های ترک و ایران، حدود پنجاه دقیقه با اتومبیل از شهر قدیمی آنکارا دیدن کردند. و در تاریخ ۱۹ آبانماه (۵ رجب ۱۳۸۴) نیز به اتفاق دو مأمور ترک و سرهنگ افضلی، از بلوار آتاتورک و قسمتی از شهر قدیمی آنکارا دیدن نمودند. همچنین در این روز بصورت پیاده از خیابان آتاتورک و قسمت هایی از شهر قدیمی آنکارا بازدید کردند. در این بازدیدها، امام بالاجبار پالتو و شلوار (انیفورم روحانیون ترکیه) برتن داشت.
امام بر سر مزار چه کسانی رفت؟
