به گزارش اخبار جهان به نقل از یونهاپ، گزارش جدیدی از افزایش نگرانکنندهی موارد آدمربایی و تلاش برای آدمربایی در کره جنوبی خبر میدهد. آژانس پلیس ملی این کشور در ۱۸ سپتامبر اعلام کرد که از ژانویه تا اوت ۲۰۲۴، ۳۱۹ مورد آدمربایی و تلاش برای آدمربایی گزارش شده است. این آمار، زنگ خطری جدی برای امنیت کودکان و نوجوانان در این کشور به صدا درآورده است. بر اساس تحلیل وای سونگ-گون، نماینده حزب حاکم دموکراتیک کره، از این تعداد، ۲۳۷ مورد مربوط به آدمربایی و ربودن واقعی بوده و ۸۲ مورد دیگر، تلاش ناموفق برای انجام این جرم محسوب میشود. نکتهی قابل توجه، افزایش مستمر این جرایم در سالهای اخیر است. در حالی که در سال ۲۰۲۱، ۳۲۴ مورد آدمربایی گزارش شده بود، این رقم در سال ۲۰۲۲ به ۳۷۴ و در سال ۲۰۲۳ به ۴۶۹ مورد افزایش یافت. اگرچه در سال ۲۰۲۴ تاکنون، این آمار اندکی کاهش یافته (۴۱۴ مورد) اما همچنان نگرانکننده است.
لازم به ذکر است که در قانون کیفری کره جنوبی، بین آدمربایی (با استفاده از زور) و ربودن (با استفاده از فریب) تمایز قائل شده است، هرچند هر دو جرم، مجازات یکسانی دارند. این تمایز، نشان از پیچیدگی و ماهیت گوناگون این جرایم دارد و اهمیت دقت در گزارشدهی و بررسیهای دقیق را برجسته میکند. اگرچه آخرین آمار منتشر شده، اطلاعات دقیقی در مورد سن قربانیان ارائه نداده است، اما دادههای سال گذشته نشان میدهد که بیش از ۴۳ درصد از قربانیان، کودکانی بین ۷ تا ۱۲ سال بودهاند. همچنین، ۲۱.۸ درصد از قربانیان، ۶ سال یا کمتر و ۱۲.۹ درصد نیز بین ۱۳ تا ۱۵ سال سن داشتهاند.
این آمار تکاندهنده، وای سونگ-گون را به واکنش واداشته است. وی با اشاره به اینکه اکثر قربانیان کودکان و نوجوانان هستند، خواستار افزایش گشتزنیهای پلیس و تدابیر امنیتی سختگیرانهتر برای پیشگیری از این جرایم شده است. دادههای دفتر دادستانی کل عالی (Supreme Prosecutors’ Office) برای سال ۲۰۲۳، تصویر شفافتری از عاملان این جرایم ارائه میدهد. بر اساس این دادهها، ۶۲.۳ درصد از آدمرباییهای کودکان زیر ۱۳ سال توسط غریبهها انجام شده است، در حالی که ۲۷.۳ درصد از این جرایم توسط اعضای خانواده صورت گرفته است. این آمار، نشاندهندهی نقش قابل توجه غریبهها در این جرایم و همچنین خطر بالقوهی تهدیدات درون خانواده است.
از سوی دیگر، تحلیل دادهها نشان میدهد که نزدیک به نیمی از آدمرباییهای کودکان (۴۹.۵ درصد)، در خیابانها اتفاق افتاده است. همچنین، اکثر این جرایم (۶۵.۲ درصد) بین ظهر و ۶ بعدازظهر رخ دادهاند. این اطلاعات میتواند در طراحی استراتژیهای پیشگیرانهی موثر، نقش حیاتی داشته باشد. به عنوان مثال، میتوان با تمرکز بر مناطق پرخطر و ساعات پیک وقوع جرم، برنامههای آموزشی و اقدامات امنیتی کارآمدتری را اجرا کرد. همچنین، آموزش کودکان در مورد نحوهی مواجهه با غریبهها و آگاهیبخشی عمومی در مورد خطرات بالقوهی آدمربایی، میتواند نقش کلیدی در کاهش این جرایم داشته باشد. گزارش اخبار جهان حاکی از آن است که افزایش همکاری بین پلیس، سازمانهای حمایتی از کودکان و خانوادهها و نهادهای آموزشی میتواند در مقابله با این پدیده مؤثر باشد.
این افزایش نگرانکننده در تعداد آدمرباییها، نیازمند بررسی دقیقتر علل ریشهای این پدیده و تدوین راهبردهای جامع برای مقابله با آن است. افزایش آگاهی عمومی، آموزشهای پیشگیرانه، نظارت بیشتر در مناطق پرخطر و همکاریهای بینبخشی، از جمله اقداماتی هستند که میتوانند در کاهش این جرایم و حفظ امنیت کودکان و نوجوانان موثر باشند. همچنین، تحقیقات و بررسیهای دقیقتر برای تعیین چگونگی پیشگیری از این گونه جرایم در خانوادهها و ارائه راهکارهای حمایتی به خانوادههای در معرض خطر ضروری است. این مساله نه تنها یک چالش امنیتی بلکه یک مسئلهی اجتماعی است که نیازمند توجه جدی و اقدامات فوری از سوی نهادهای مرتبط است.
منبع: یونهاپ


























