به گزارش وبسایت اخبار جهان، نهمین همایش ملی پیشرفت‌های معماری سازمانی ایران در دانشگاه شهید بهشتی آغاز به کار کرد و در قالب آن پنل تخصص «زیست بوم‌های دیجیتال دولت» برگزار شد. مازیار مباشری، معاون سازمان فناوری اطلاعات ایران در این پنل، با تأکید بر لزوم تحول در نگاه حاکم بر معماری دولت دیجیتال گفت: در سال‌های اخیر، مسیر توسعه خدمات هوشمند دولتی از مفهوم دولت به عنوان پلتفرم عبور کرده و امروز به سمت مفهومی پیشرفته‌تر با عنوان دولت به عنوان اکوسیستم حرکت می‌کند. در این رویکرد، دولت نه صرفاً به عنوان یک نهاد تنظیم‌گر یا هماهنگ‌کننده مرکزی، بلکه به عنوان یکی از بازیگران فعال در زنجیره ارزش اکوسیستم دیجیتال شناخته می‌شود.
وی با اشاره به اقدامات انجام‌شده در یک دهه گذشته در حوزه دولت الکترونیکی و توسعه زیرساخت‌های مرتبط گفت: در ۱۰ سال اخیر، مجموعه دولت سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی در ایجاد زیرساخت‌های ارتباطی، داده‌ای و خدماتی انجام داده است. امروز، پرسش کلیدی این است که سرنوشت این زیرساخت‌ها در چارچوب جدید دولت اکوسیستمی چه خواهد بود و چگونه می‌توان از این ظرفیت‌ها به شکلی کارآمد در زیست‌بوم دیجیتال آینده بهره برد.
مباشری ادامه داد: در همین راستا، برگزار کنندگان این نشست وظیفه یافته‌اند تا ابعاد مختلف فنی و اجرایی این تحول را بررسی کند و چارچوبی برای گذار از مدل سنتی دولت الکترونیکی به دولت اکوسیستمی ارائه دهد. او با اشاره به نقش انتخاب متدولوژی‌های مرتبط با مدل‌سازی فرآیندها و تعاملات میان‌دستگاهی گفت: در رویکرد پنجره واحد، هدف اصلی، استانداردسازی و الکترونیکی‌سازی فرایندهای مشترک میان دستگاه‌هاست. اما در نگاه اکوسیستمی، ما با شبکه‌ای از بازیگران مواجهیم که دولت یکی از آن‌هاست و روابط متقابل میان بخش‌های دولتی، خصوصی و عمومی باید بر مبنای مدل‌های همکاری و تبادل داده بازطراحی شود.
معاون سازمان فناوری اطلاعات با تأکید بر لزوم تحول در نگاه حاکم بر معماری دولت دیجیتال گفت: در سال‌های اخیر، مسیر توسعه خدمات هوشمند دولتی از مفهوم دولت به عنوان پلتفرم عبور کرده و امروز به سمت مفهومی پیشرفته‌تر با عنوان دولت به عنوان اکوسیستم حرکت می‌کند. در این رویکرد، دولت نه صرفاً به عنوان یک نهاد تنظیم‌گر یا هماهنگ‌کننده مرکزی، بلکه به عنوان یکی از بازیگران فعال در زنجیره ارزش اکوسیستم دیجیتال شناخته می‌شود.
وی با اشاره به اقدامات انجام‌شده در یک دهه گذشته در حوزه دولت الکترونیکی و توسعه زیرساخت‌های مرتبط گفت: در ۱۰ سال اخیر، مجموعه دولت سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی در ایجاد زیرساخت‌های ارتباطی، داده‌ای و خدماتی انجام داده است. امروز، پرسش کلیدی این است که سرنوشت این زیرساخت‌ها در چارچوب جدید دولت اکوسیستمی چه خواهد بود و چگونه می‌توان از این ظرفیت‌ها به شکلی کارآمد در زیست‌بوم دیجیتال آینده بهره برد.
مباشری ادامه داد: در همین راستا، برگزار کنندگان این نشست وظیفه یافته‌اند تا ابعاد مختلف فنی و اجرایی این تحول را بررسی کند و چارچوبی برای گذار از مدل سنتی دولت الکترونیکی به دولت اکوسیستمی ارائه دهد. او با اشاره به نقش انتخاب متدولوژی‌های مرتبط با مدل‌سازی فرآیندها و تعاملات میان‌دستگاهی گفت: در رویکرد پنجره واحد، هدف اصلی، استانداردسازی و الکترونیکی‌سازی فرایندهای مشترک میان دستگاه‌هاست. اما در نگاه اکوسیستمی، ما با شبکه‌ای از بازیگران مواجهیم که دولت یکی از آن‌هاست و روابط متقابل میان بخش‌های دولتی، خصوصی و عمومی باید بر مبنای مدل‌های همکاری و تبادل داده بازطراحی شود.
او افزود: تفاوت بنیادین در اینجاست که در مدل پنجره واحد، دولت نقش هدایت‌کننده و تنظیم‌گر مرکزی دارد، اما در اکوسیستم دیجیتال، دولت خود به عنوان یک بازیگر فعال در زنجیره ارزش فعالیت می‌کند. این تغییر نقش، نیازمند بازنگری در ساختارهای فنی، حقوقی و حتی فرهنگی دولت دیجیتال است
