به گزارش اخبار جهان به نقل از الاخبار، قتل عام صبرا و شتیلا در سپتامبر ۱۹۸۲، بیش از یک تراژدی هولناک بود؛ این رویداد، نقض آشکار مشروعیت بین‌المللی و شکست فاحش حمایت‌های اعلام‌شده توسط جامعه جهانی بود. در آن ۱۶ تا ۱۸ روز خونین، بیش از سه هزار فلسطینی و لبنانی در اردوگاه‌های بیروت، پس از خلع سلاح و دریافت وعده حمایت بین‌المللی که تنها چند ساعت دوام آورد، به طرز وحشیانه‌ای قتل عام شدند. عاملان این جنایت که هویتشان شناخته شده بود، نه تنها مجازات نشدند، بلکه برخی از آنها به بالاترین مناصب حکومتی دست یافتند.
این رویداد تلخ، نشان داد که در نظام بین‌المللی مدرن، قربانیان نه تنها با خطر مرگ مواجه هستند، بلکه به سکوت و فراموشی نیز محکوم‌اند، در حالی که جنایتکاران از مصونیت کامل برخوردارند. قتل عام صبرا و شتیلا، تنها یک حادثه نبود، بلکه نتیجه یک توطئه بین‌المللی با چراغ سبز آشکار آمریکا به آریل شارون بود؛ سیاستی که متاسفانه در غزه و در دوره‌های بعدی نیز تکرار شد.
این کشتار وحشیانه، با گذشت زمان، شکل جدیدی به خود گرفت. از سلاح‌های سنتی تا پهپادها و هواپیماهای بدون سرنشین، ابزارهای کشتار پیشرفته‌تر شدند، اما ماهیت جنایت تغییری نکرد. شبکه‌ای پیچیده از همدستان محلی و حمایت بین‌المللی، این فاجعه را رقم زدند. آنچه امروز در غزه می‌بینیم، امتداد همان تفکر نسل‌کشی است که با بهره‌گیری از فناوری‌های جدید، به حیات خود ادامه می‌دهد. در عصر حاضر، سیاست‌های نظامی با ابزارهای دیجیتال در هم تنیده شده و توحشی مدرن را خلق کرده‌اند که در آن، کشتار یک عمل خونین سنتی نیست، بلکه یک عملیات محاسباتی سرد و بی‌رحمانه است. انسان به یک عدد در پایگاه داده تبدیل شده و توسط یک سرباز از راه دور یا یک الگوریتم هدف قرار می‌گیرد.
فلسطینیان در طول تاریخ، فجایع متعددی را تجربه کرده‌اند: آوارگی در ۱۹۴۸، پاکسازی‌های برنامه‌ریزی‌شده در دیریاسین، کفر قاسم، غزه، شتیلا، الزعتر، القلیه، النبطیه و قانا. هر کدام از این کشتارها، وجدان جهانی را جریحه‌دار کرد، اما نسل‌کشی بی‌وقفه غزه، نقطه عطف دیگری است. این دیگر یک شوک نیست، بلکه یک نسل‌کشی کامل و علنی در برابر دیدگان جهان است. گذار از سیاست شوک به سیاست محو کامل، نشان‌دهنده تغییر رویکرد از بازدارندگی به نابودی کامل وجود فلسطینی است. انجمن بین‌المللی محققان نسل‌کشی نیز آنچه در غزه رخ می‌دهد را بر اساس معیارهای سازمان ملل، نسل‌کشی اعلام کرده است.
رابطه شایلوک (نماد تاجر خون) و شرکای او در طول دهه‌ها، برای درک ساختار این کشتارها اساسی است. شایلوک در صبرا و شتیلا تنها نبود؛ او در چارچوب یک شبکه چندملیتی عمل می‌کرد که روابط همزیستی بین مجریان، مشروعیت‌بخشندگان و حامیان جنایت را نشان می‌دهد. شایلوک امروزه، از روبات‌های بمب‌گذاری‌شده و هواپیماهای بدون سرنشین استفاده می‌کند. حامیان او، این جنایات را نظارت و تایید می‌کنند تا قربانیان به اهدافی تبدیل شوند که هوش مصنوعی آنها را از غزه تا کرانه باختری، از بیروت تا دوحه تعقیب می‌کند.
شایلوک عصر حاضر، در داده‌های امنیت ملی و پروژه‌های عادی‌سازی پنهان شده و به نسل‌کشی مشروعیت می‌بخشد. او نماد سود در برابر خون و عدالت است؛ فاکتوری که از بدن قربانی پرداخت می‌شود. اینجا، سخن هانا آرنت درباره ابتذال شر به شدت برجسته می‌شود. شر به عنوان یک بوروکراسی گنگ ظاهر می‌شود که کشتار را به صورت روزمره اجرا می‌کند. سربازی که پشت صفحه نمایش می‌نشیند و دکمه‌ای را فشار می‌دهد و خانواده‌ای را می‌کشد، نمادی از این عصر است. نسل‌کشی به یک کار اداری تبدیل می‌شود: جداول، دستورات، گزارش‌ها و الگوریتم‌ها، کشتار را از وجدان قاتل جدا می‌کنند و آن را به یک سیستم منطقی کامل تبدیل می‌کنند.
مقاومت فلسطینی، نشانه ضد تسلیم است. قربانی‌ای که ذلت را نمی‌پذیرد و مرگ خود را به معنا تبدیل می‌کند، به یک حافظه زنده و نمادی از مقاومت تبدیل می‌شود. غزه، نماد کرامت و صدایی خاموش‌نشدنی است. کشتار به خاطره، و مرگ به مقاومت تبدیل می‌شود. توافقات ابراهیم نه راه نجات، بلکه بخشی از این منظره زشت هستند. آنها پوشش سیاسی و امنیتی برای اسرائیل فراهم کردند و همکاری را به ابزاری برای مدیریت نسل‌کشی تبدیل کردند. خاورمیانه نه جدید است و نه به توسعه وعده داده شده، بلکه صحنه نسل‌کشی‌ای است که با عقلانیت مدیریت می‌شود، توسط جامعه جهانی محافظت می‌شود و با روبات‌ها برنامه‌ریزی می‌شود. با این حال، مقاومت فلسطینی نشان می‌دهد که انسانیت می‌تواند با وجود تمام ابزارهای کشتار دیجیتالی، زنده بماند.
در نهایت، شایلوک دوباره ظاهر می‌شود، اما غزه با معنایی که از مقاومت در خود دارد، به او پاسخ می‌دهد: بدن کالا نیست، خون یک بند در قرارداد نیست و معنا به یک فاکتور خلاصه نمی‌شود. تراژدی به یک چالش تبدیل می‌شود و شایلوک عصر مدرن در برابر قربانی‌ای که مرگ خود را به زندگی و معنای خود را به مقاومت تبدیل می‌کند، شکست می‌خورد.
منبع: الاخبار
