به گزارش اخبار جهان به نقل از خبرگزاری ایرنا، ۲۷ شهریور ماه، روز ملی شعر و ادب فارسی، یادآور میراث گران‌بهای ادبیاتی است که همواره در طول تاریخ ایران، حامل پیام میهن‌دوستی و دفاع از تمامیت ارضی کشور بوده است. این روز، فرصتی است برای گرامی‌داشت شاعرانی که با قلم و کلام خود، درس وطن‌پرستی را به نسل‌های مختلف آموخته و حتی برای حفاظت از آن، جان خود را فدا کرده‌اند.
ادبیات فارسی، با قدمتی کهن و ریشه در تاریخ و فرهنگ غنی ایران دارد، به عنوان یکی از ارکان اصلی هویت ملی شناخته می‌شود. از شاهنامه فردوسی تا دیوان حافظ و آثار سایر بزرگان ادب پارسی، می‌توان رد پای عشق به وطن و مبارزه با بیگانگان را به وضوح مشاهده کرد. این آثار نه تنها به زبان فارسی، بلکه به زبان روح و جان ایرانیان سخن گفته‌اند و الهام‌بخش نسل‌های متمادی از شاعران و نویسندگان بوده‌اند. شعر و ادب فارسی، فراتر از صرفاً هنر بیان، ابزاری برای پاسداری از فرهنگ، ارزش‌ها و هویت ملی بوده است. شاهنامه فردوسی، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین آثار ادبیات فارسی، نمونه‌ای بارز از این ادعا است که نه تنها داستان‌های حماسی را روایت می‌کند، بلکه به ترویج ارزش‌های میهن‌پرستی، شجاعت، و پایداری در برابر دشمنان می‌پردازد.
در طول تاریخ، شاعران و نویسندگان فارسی زبان، با استفاده از قدرت کلام و هنر خود، در برابر ظلم و ستم ایستادگی کرده و از حقوق ملت دفاع کرده‌اند. بسیاری از آن‌ها در راه دفاع از وطن، جان خود را از دست داده‌اند و با آثار جاودانه خود، نامشان در تاریخ ایران ماندگار شده است. این رشادت‌ها و ایثارگری‌ها، نشان از جایگاه والای شعر و ادب فارسی در هویت ملی و استقلال کشور دارد. آن‌ها با اشعار حماسی خود، روحیه مقاومت و پایداری را در مردم زنده نگه داشته و الگویی برای مبارزه با استبداد و بیگانگی بوده‌اند.
روز ملی شعر و ادب فارسی، یادآور این میراث پرارزش و فرصتی برای بازخوانی و بازشناسی نقش ادبیات در شکل‌گیری هویت ملی و تقویت روحیه میهن‌دوستی است. این روز، فراتر از یک مناسبت صرف، نمادی از قدرت و تاثیر شگرف کلام در تاریخ و سرنوشت یک ملت است. باید توجه داشت که ادبیات فارسی، تنها یک مجموعه از اشعار و نوشته‌ها نیست، بلکه تجلی فرهنگ و تمدن ایرانی است که در طول سده‌ها حفظ شده و به نسل‌های بعدی منتقل شده است.
در دنیای امروز، با وجود چالش‌های گوناگون، حفظ و اشاعه زبان و ادبیات فارسی بیش از پیش اهمیت یافته است. لزوم آموزش صحیح و گسترده ادبیات فارسی در مدارس و دانشگاه‌ها و همچنین حمایت از شاعران و نویسندگان معاصر، از جمله اقدامات ضروری برای حفاظت از این میراث گران‌بها است. باید تلاش شود تا با برگزاری جشنواره‌ها، همایش‌ها، و برنامه‌های متنوع فرهنگی، ادبیات فارسی به بهترین شکل ممکن به نسل جوان معرفی شود و ارزش‌های میهن‌دوستی در جامعه نهادینه گردد.
اهمیت روز ملی شعر و ادب فارسی در عصر حاضر، با توجه به گسترش فضای مجازی و دسترسی آسان به منابع مختلف فرهنگی، دو چندان می‌شود. از یک سو، می‌توان از این فرصت برای معرفی بهتر آثار ادبیات فارسی به جهان استفاده کرد و از سوی دیگر، باید از این منابع برای تقویت حس هویت ملی و میهن‌دوستی در بین نسل جوان بهره برد. استفاده از تکنولوژی‌های جدید، مانند شبکه‌های اجتماعی و پلتفرم‌های دیجیتال، می‌تواند در اشاعه و ترویج ادبیات فارسی نقش بسیار موثری داشته باشد.
در نهایت، گرامی‌داشت روز ملی شعر و ادب فارسی، تنها یک مناسبت رسمی نیست، بلکه تجدید میثاق با میراث فرهنگی غنی ایران و پاسداشت شاعران و نویسندگانی است که با آثار خود، هویت ملی و میهن‌دوستی را در طول تاریخ زنده نگه داشته‌اند. این روز، فرصتی است برای تامل و بازبینی در نقش و جایگاه ادبیات در جامعه و تلاش برای حفاظت و گسترش این میراث ارزشمند برای آیندگان.
منبع: خبرگزاری ایرنا
