به گزارش وبسایت اخبار جهان، علی‌اکبر سبزی‌پرور، عضو هیئت علمی دانشگاه بوعلی‌سینا، در خصوص شایعات مربوط به ابردزدی ابرها، گفت: این پدیده از نظر فیزیکی و عملیاتی امکان‌پذیر نیست و هیچ پایه علمی ندارد.
سبزی‌پرور افزود: برای جابه‌جایی پرفشار جنب‌حاره‌ای که در مقیاس قاره‌ای گسترده است، انرژی‌ای در حد چند انفجار هسته‌ای لازم است و جابجایی ابرها در مقیاس وسیع و کشوری امکان‌پذیر نیست.
وی بیان کرد: ابرها پدیده‌های عظیم جوی و اقلیمی هستند و جابه‌جایی عمده آن‌ها به‌گونه‌ای که کشوری بتواند ابرهای کشور دیگر را منتقل کند، در توان هیچ‌کس نیست.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: ابرهای باران‌زایی که به ایران می‌رسند معمولا از سمت غرب وارد کشور می‌شوند و اگر کشوری مانند ترکیه توانایی چنین کاری را داشت، از آن برای رفع مشکلات خشکسالی خود بهره می‌برد.
سبزی‌پرور در خصوص نحوه انجام عملیات بارورسازی ابرها (بذر پاشی) نیز گفت: بارورسازی تنها در مقیاس کوچک و در شرایط جوی خاص امکان‌پذیر است و نمی‌توان با این کار در هر زمان و برای هر ابری انتظار بارش داشت.
وی افزود: در این فرآیند، بسته به نوع و ویژگی ابر، از مواد مختلفی استفاده می‌شود که یکی از رایج‌ترین آن‌ها پاشش کریستال یدید نقره است که این مواد در ارتفاع مناسب با استفاده از هواپیما یا در سال‌های اخیر با پهپاد درون ابر پخش می‌شوند.
سبزی‌پرور عنوان کرد: حتی در پیشرفته‌ترین کشورهای دنیا و با استفاده از به‌روزترین تجهیزات، میزان موفقیت این عملیات بالا نیست و گزارش‌ها نشان می‌دهد که در شرایط مساعد نیز میزان موفقیت معمولا از حدود ۱۵ درصد فراتر نمی‌رود.
وی با اشاره به وضعیت اقلیمی ایران، بیان کرد: جو کشور ما به‌طور کلی رطوبت بالایی ندارد و فقط در ماه‌های سرد مانند آذر و دی‌ماه، با ورود ابرهای مدیترانه‌ای، رطوبت جو افزایش پیدا می‌کند.
سبزی‌پرور تصریح کرد: بارورسازی ابرها در مقیاس محلی سهم زیادی از رطوبت مدیترانه ندارد و نمی‌توان انتظار داشت که بر رطوبت گستره‌ی چندصد کیلومتری ایران اثر بگذارد.
وی همچنین اظهار کرد: آمریکا حدود ۸۰ سال است که در زمینه بارورسازی فعالیت دارد، اما آن‌ها هم به این نتیجه رسیده‌اند که با وجود هزینه‌های بالا، بازدهی این روش پایین است و از نظر اقتصادی مقرون‌به‌صرفه نیست.
سبزی‌پرور با بیان اینکه در بیشتر پروژه‌ها از یُدید نقره به عنوان ماده اصلی استفاده می‌شود، گفت: این مواد گران بوده و مواد ارزان دیگر مانند یخ خشک (دی اکسید کربن جامد) و نیتروژن مایع مورد استفاده برای این کار نگرانی‌هایی از نظر زیست‌محیطی به همراه دارند.
وی عنوان کرد: بارورسازی ابر نمی‌تواند مشکل کم‌بارشی چند استان را برطرف کند و این یک اقدام موردی و محلی است که تنها در شرایط خاص و در مقیاس محدود ممکن است کمی اثرگذار باشد.
سبزی‌پرور با اشاره به تداوم خشکسالی در کشور، بیان کرد: در تابستان به‌دلیل استقرار سامانه پرفشار جنب‌حاره‌ای در بخش بزرگی از خاورمیانه، از جمله ایران، امکان شکل‌گیری ابر و وقوع بارش وجود ندارد.
وی با بیان اینکه امسال این سامانه برخلاف سال‌های گذشته هنوز جابه‌جاء نشده است، افزود: معمولا با شروع سرمای پاییز، پرفشار جنب‌حاره‌ای از فراز کشور کنار می‌رفت و مسیر نفوذ رطوبت مدیترانه‌ای به ایران باز می‌شد.
سبزی‌پرور تصریح کرد: پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد آبان نباید انتظار بارش داشت و در صورت وقوع بارش قابل‌ملاحظه، از نیمه دوم آذر به بعد خواهد بود.
وی عنوان کرد: در برخی کشورها از فناوری بارورسازی ابر برای افزایش یا کاهش بارش در محدوده‌های بسیار کوچک مانند جلوگیری از بارش برف و تگرگ در اطراف فرودگاه‌ها استفاده
