به گزارش اخبار جهان به نقل از تابناک، تنش‌ها میان ایران و قدرت‌های جهانی در پی پیشنهاد جدید جمهوری اسلامی برای حل‌وفصل اختلافات هسته‌ای، به اوج خود رسیده است. این پیشنهاد، که توسط سید عباس عراقچی، دیپلمات ارشد ایرانی، ارائه شده بود، با واکنش‌های متناقض و شدیدی از سوی طرفین روبرو شد. در حالی که عراقچی از ارائه طرحی «معقول و قابل اجرا» خبر می‌دهد که با حمایت همه ارکان جمهوری اسلامی، از جمله شورای عالی امنیت ملی، همراه است، مقامات اروپایی و آمریکا این پیشنهاد را به شدت رد می‌کنند.
عراقچی در پیامی در شبکه ایکس (توییتر سابق) اعلام کرد که این طرح به منظور جلوگیری از بروز بحران، به همتایان اروپایی ارائه شده است. اما به جای بررسی محتوای این طرح، ایران با اتهامات و بهانه‌جویی‌هایی مواجه شده است که از جمله آنها می‌توان به ادعای مضحکی مبنی بر عدم نمایندگی وزارت امور خارجه از کل ساختار سیاسی کشور اشاره کرد. او در این پیام به حمایت کامل ارکان مختلف جمهوری اسلامی از این طرح اشاره کرده و حتی مدعی شده که این دستگاه دیپلماسی اروپا است که از حل مسئله کناره گیری کرده و زمان آن فرا رسیده که شورای امنیت سازمان ملل وارد عمل شود. عراقچی همچنین به اقدامات پیشین ایران، از جمله امضای توافق با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در قاهره علی‌رغم بمباران غیرقانونی تأسیسات هسته‌ای ایران، و ارائه پیشنهادی خلاقانه، منصفانه و متوازن برای حل اختلافات اشاره کرد.
اما امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، در مصاحبه‌ای با شبکه ۱۲ رژیم صهیونیستی، این ادعاها را رد کرده و اعلام کرد که بازگشت تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران (مکانیسم ماشه) در پایان سپتامبر قطعی است، زیرا آخرین اخبار دریافتی از طرف ایرانی جدی ارزیابی نمی‌شوند. با این حال، ماکرون اذعان کرد که وزیر خارجه ایران سعی در ارائه پیشنهادی معقول داشته است، اما این پیشنهاد حمایت دیگر اعضای دولت ایران را به دست نیاورده است. این اظهارات با واکنش تند سخنگوی وزارت خارجه ایران، اسماعیل بقائی، در شبکه ایکس روبرو شد. بقائی از انتخاب عجولانه یک کانال تلویزیونی اسرائیلی توسط ماکرون برای رد پیشنهادی که خود آن را معقول می‌داند، انتقاد کرد.
گزارش‌های اخبار جهان از منابع مختلف، جزئیات بیشتری از پیشنهاد ایران ارائه می‌دهند. لارنس نورمن، خبرنگار وال‌استریت ژورنال، به نقل از منابع مختلف، به جزئیات این پیشنهاد اشاره کرده است. این پیشنهاد شامل مذاکرات ایران با آمریکا (مستقیم یا غیرمستقیم)، رقیق‌سازی یا نابودی ذخایر ۶۰ درصدی اورانیوم از سوی ایران، در قبال تضمین عدم حمله آمریکا و لغو قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل (حذف اسنپ‌بک) بود. مذاکرات درباره یک توافق نهایی پس از این اقدامات انجام می‌شد. اما نکته قابل توجه این است که ایران در این پیشنهاد، به موضوع همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اشاره نکرده است، زیرا معتقد است که این موضوع در توافق قاهره حل و فصل شده است.
با این حال، گزارش‌های دیگر از اخبار جهان نشان می‌دهند که مقامات اروپایی، این پیشنهاد را کاملاً مردود می‌دانند. به گفته منابع آکسیوس، این مقامات پیشنهاد عراقچی را به دلیل درخواست لغو تحریم‌های سازمان ملل قبل از هرگونه اقدام عملی ایران در مورد برنامه هسته‌ای خود، و ارائه تنها «قول» رقیق‌سازی اورانیوم غنی‌شده ۶۰ درصد، غیرقابل قبول ارزیابی می‌کنند. این امر به اختلاف نظر عمیقی در مورد ماهیت و الزامات یک توافق هسته‌ای جدید میان ایران و قدرت‌های جهانی دامن زده است.
سعید خطیب‌زاده، معاون وزیر امور خارجه ایران، در گفت‌وگو با خبرگزاری ریانووستی، اعلام کرد که سه کشور اروپایی (انگلیس، فرانسه و آلمان) همواره اعلام کرده‌اند که در صورت توافق ایران با آژانس، به آن احترام می‌گذارند، اما در عمل نشان داده‌اند که اسیر بی‌عملی خود هستند و هر حرکت ایران را به شدت سیاسی می‌کنند. او به توافق ایران و آژانس در قاهره اشاره کرد و از عدم اقدام اروپایی‌ها پس از این توافق انتقاد کرد. خطیب‌زاده بر تعهد ایران به دیپلماسی تأکید کرد، اما اعلام داشت که اقدامات آینده تهران به تصمیم طرف‌های مقابل در مورد مسأله اعمال مجدد تحریم‌ها بستگی دارد. وی همچنین به نامه ایران به دبیرکل سازمان ملل در مورد عدم وجود مبنای قانونی برای توسل اروپایی‌ها به مکانیسم ماشه اشاره کرد و افزود که اروپایی‌ها از این مکانیسم برای پیشبرد اهداف سیاسی خود سوءاستفاده می‌کنند. وی بر این نکته تأکید کرد که پنجره دیپلماسی باز است و هیچ پاسخ نظامی به این روند نمی‌تواند وجود داشته باشد. اما خطیب‌زاده هشدار داد که ادامه رفتار غیرمنطقی و غیرمسئولانه سه کشور اروپایی، می‌تواند منجر به عدم پذیرش توافق هسته‌ای جدید از سوی ایران شود.
پیامدهای احتمالی این تنش‌ها، بسیار نگران‌کننده است و می‌تواند منطقه را در آستانه یک بحران جدی قرار دهد. عدم توافق بر سر یک راه حل دیپلماتیک، می‌تواند منجر به تشدید تحریم‌ها، پیشرفت بیشتر برنامه هسته‌ای ایران و افزایش احتمال درگیری نظامی شود. جامعه جهانی نیازمند آن است تا با رویکردی واقع‌بینانه و مبتنی بر گفتگو، راه حلی برای این بحران بیابد. این امر مستلزم آن است که تمامی طرفین، به تعهدات خود در راستای حفظ صلح و امنیت بین‌المللی پایبند باشند.
منبع: تابناک
