به گزارش اخبار جهان به نقل از مهر، حسین غفاری، معلم و پژوهشگر تربیت و رسانه، در نشست «آینده فرزندان در عصر هوش مصنوعی و آمادگی خانوادهها» در مؤسسه تبیان، به بررسی ماهیت، سرعت گسترش و پیامدهای هوش مصنوعی پرداخت و دو نگرانی بنیادین در این خصوص را مطرح کرد. غفاری با اشاره به سرعت شگفتانگیز تحولات، تأکید کرد که هوش مصنوعی فراتر از یک اپلیکیشن یا قابلیت نرمافزاری جدید است؛ پدیدهای در حال وقوع است که به طور فزایندهای در زندگی روزمره ما نفوذ میکند. وی دیجیتالیشدن و موبایلیشدن را تنها پیشزمینهای برای ورود به عصر هوش مصنوعی توصیف کرد و خاطرنشان ساخت که آنچه امروز شاهد آن هستیم، نسخه اولیهای از تحولی بنیادین در زندگی بشر است. این پژوهشگر معتقد است که فرآیندهای دیجیتالی و موبایلی شدن صرفاً “گرم کردن زمین” برای ورود به عصر هوش مصنوعی بودهاند و آنچه اکنون مشاهده میکنیم تنها “نسخه اول” از آینده است.
غفاری با تأکید بر اینکه هوش مصنوعی صرفاً یک پروژه دیجیتالی یا موبایلی نیست، بلکه آغازگر عصری نوین است، به ارائه دو نگرانی اساسی خود پرداخت. اولین نگرانی، عدم قطعیت در آیندهی این فناوری است. وی اشاره کرد که توسعهی سریع هوش مصنوعی، بدون درک کامل پیامدهای بلندمدت آن، به پیش میرود و شرکتهای توسعهدهنده نیز به طور دقیق نمیدانند که این فناوری در آینده چه تأثیری بر زندگی انسان خواهد داشت. غفاری با ذکر مثال نقصهای فنی در سیستمهای هوش مصنوعی و ارائه پاسخهای غلط با اعتماد به نفس بالا، به اهمیت این نگرانی اشاره کرد و هشدار داد که این فناوری میتواند تا حد زیادی ما را گمراه کند. وی با استفاده از استعارهای از فیلم “عصر جدید”، به مخاطرات بالقوهی هوش مصنوعی اشاره نمود و تصریح کرد که ورود این فناوری به عرصه تربیت فرزند، بدون آگاهی کافی، میتواند به یک آزمون و خطای بزرگ تبدیل شود.
دومین نگرانی غفاری، مربوط به جهانبینی حاکم بر توسعهی هوش مصنوعی است. به گفته وی، حتی در صورت اصلاح و بهبود این فناوری، به دلیل اینکه توسعه و حکمرانی آن تحت کنترل و با نگاه غربی صورت میگیرد، ریسکهای قابل توجهی وجود خواهد داشت. هدف نهایی این فناوری، رسیدن به آرمانهای غربی مانند برابری مطلق نژادی و جنسیتی است که لزوماً با آرمانهای تربیتی و فرهنگی سایر جوامع همسو نیست. غفاری در پایان، ضمن پذیرفتن غیرقابل اجتناب بودن این فناوری، بر ضرورت گفتگو و آگاهی در خانوادهها تأکید کرد و یادآور شد که باید راهکارهایی برای مواجهه با چالشهای هوش مصنوعی اتخاذ شود، اما این مواجهه نباید با خوشبینی بیجا همراه باشد و تنظیمات سطحی مانند محدود کردن زمان استفاده کافی نیست. راهکارهای اساسی و بنیادیتری مورد نیاز است تا از خطرات بالقوهی این فناوری پیشگیری شود.
منبع: مهر



























