به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از خبرنگار مهر، پدیده ای نگران کننده در سال های اخیر در عرصه مدیریتی و اقتصادی کشور در حال شکل گیری است که نه تنها رسالت اصلی همایش ها و گردهمایی ها را زیر سوال برده، بلکه باعث انحراف ذهن مدیران از مفهوم واقعی کیفیت نیز شده است.
در واقع فلسفه وجودی همایش ها و گردهمایی های تخصصی، ایجاد بستری علمی و حرفه ای برای تبادل تجربیات، ارائه آخرین دستاوردها و کمک به توانمندسازی شرکت ها و سازمان ها است. اما متاسفانه امروزه شاهد برگزاری همایش هایی با عناوین فریبنده ای همچون «همایش ملی کیفیت» یا «سمینار تخصصی مدیریت» هستیم که بیشتر به محلی برای فروش تندیس ها، اعطای گواهینامه های غیر معتبر و گرفتن عکس های یادگاری با مسئولان تبدیل شده اند تا اینکه به دنبال اشاعه دانش و ارتقای توانمندی ها باشند.
مطابق ماده ۲۰ قانون تقویت و توسعه نظام استانداردسازی، توسعه فرهنگ کیفیت و ارتقای جایگاه استاندارد در جامعه، یک وظیفه ملی محسوب می شود. بدون شک، برگزاری رویدادهای معتبر و مبتنی بر ارزیابی های واقعی، یکی از ارکان اصلی تحقق این هدف است. اما وقتی همایش هایی بدون هیچ گونه ارتباطی با سازمان ملی استاندارد یا انجمن های تخصصی برگزار می شوند و ملاک اهدای تندیس، پرداخت هزینه های بالای اسپانسرینگ یا خرید بسته های تجاری است، این قانون و هدف اصلی آن زیر سوال می رود.
مسئله نگران کننده تر این است که برخی از مدیران نیز به این رویه غلط عادت کرده اند. آن ها به جای اینکه مسیر سخت و دشوار بهبود کیفیت را طی کنند و دستاوردهای خود را در ارزیابی های علمی و حرفه ای ثابت کنند تا به افتخار دست یابند، ترجیح می دهند با پرداخت مبلغی، یک تندیس دریافت کنند و عکسی یادگاری در کنار مسئولان بگیرند. این رفتار، فرهنگ «کیفیت واقعی» را به «کیفیت نمایشی» تقلیل می دهد و انگیزه ها را از مسیر درست منحرف می کند.
این روند پیامدهای منفی و قابل توجهی به دنبال دارد. اول اینکه اعتماد عمومی به همایش ها و جوایز معتبر زیر سوال می رود و تشخیص رویدادهای جدی از رویدادهای نمایشی برای بسیاری از افراد دشوار می شود. دوم اینکه ارزش و جایگاه جوایز و تندیس های اصیل و مبتنی بر ارزیابی واقعی از بین می رود. و سوم، و شاید از همه خطرناک تر، این است که مدیران جوان و آینده ساز کشور، تصویری نادرست از مسیر تعالی کیفیت دریافت می کنند و تصور می کنند که با پول می توان به جایگاه رسید، نه با دانش، تلاش و پایبندی به استانداردها.
امروزه بیش از هر زمان دیگری ضروری است که مدیران، قبل از شرکت در چنین همایش هایی، از سازمان ملی استاندارد ایران یا انجمن های معتبر حوزه کیفیت، استعلام های لازم را به عمل آورند. همچنین، رسانه ها وظیفه دارند با اطلاع رسانی دقیق و شفاف، آگاهی عمومی را نسبت به تفاوت بین رویدادهای واقعی و رویدادهای نمایشی افزایش دهند.
باید همواره به این نکته توجه داشت که کیفیت، خریدنی نیست. کیفیت، نتیجه سال ها تلاش مستمر برای اصلاح فرآیندها، آموزش کارکنان، نوآوری در ارائه خدمات و پایبندی به استانداردهای معتبر است. هیچ تندیسی، هیچ لوحی و هیچ گواهینامه ای نمی تواند جای خالی این مسیر دشوار و ارزشمند را پر کند.
اگر امروز در برابر این بدعت نادرست ایستادگی نکنیم، در آینده نه تنها مفهوم کیفیت به کالایی تجاری و قابل خرید تبدیل می شود، بلکه سرمایه اجتماعی و ملی ما در مسیر استانداردسازی نیز به شدت آسیب خواهد دید.
کیفیت باید همواره نماد شایستگی، خلاقیت و توانمندی سازمان ها باشد، نه نماد پرداخت پول برای دریافت تندیس های بی اعتبار. این نکته ای است که باید در تمامی سطوح مدیریتی و اقتصادی کشور مورد توجه قرار گیرد تا بتوانیم به توسعه پایدار و ارتقای کیفیت در تمامی زمینه ها دست یابیم.
لازم به ذکر است که برگزاری همایش ها و سمینارهای تخصصی، زمانی می تواند مفید و سازنده باشد که با هدف ارتقای دانش و تبادل تجربیات برگزار شود و از هرگونه رویکرد تجاری و نمایشی پرهیز گردد. در غیر این صورت، این رویدادها نه تنها کمکی به بهبود کیفیت نخواهند کرد، بلکه باعث ترویج فرهنگ نادرستی می شوند که در نهایت به ضرر اقتصاد و جامعه خواهد بود.
بنابراین، شایسته است که تمامی دست اندرکاران حوزه مدیریت و اقتصاد کشور، با هوشیاری و دقت، در راستای برگزاری همایش ها و سمینارهای معتبر و با کیفیت تلاش کنند و از هرگونه اقدامی که باعث تضعیف جایگاه کیفیت و استاندارد می شود، خودداری نمایند.
منبع : خبرنگار مهر
