به گزارش اخبار جهان به نقل از دانشجو، در عرصه رقابت‌های نظامی پیچیده و پویا، ظهور قدرت‌های شرقی، به ویژه چین، تحولات عظیمی را در توازن قوا ایجاد کرده است. این تحولات در حوزه فناوری‌های دفاعی نیز مشهود است و جنگنده‌های نسل پنجم به عنوان نماد برتری هوایی، مورد توجه قرار گرفته‌اند. سال‌ها آمریکا با جنگنده F-35 خود، ادعای برتری در نبردهای هوایی را داشت، اما اکنون چین با معرفی جنگنده‌های نسل پنجم بومی خود، J-20 و FC-31، به عنوان رقبای جدی F-35، نشان داده که دوران انحصار فناوری غربی به پایان رسیده و فناوری شرقی، با سرعت و قاطعیت، هژمونی غرب را به چالش می‌کشد.
به گزارش دانشجو، این گزارش به بررسی عمیق و فنی این جنگنده‌های پیشرفته چینی می‌پردازد و ضمن مقایسه آن‌ها با F-35، به نقش احتمالی F-35 در سناریوهای تهاجم به ایران و همچنین افق‌های جدید در خرید تسلیحاتی ایران اشاره می‌کند. برای سال‌ها، آسمان جهان در انحصار جنگنده‌های پیشرفته غربی، به‌ویژه F-22 رپتور و F-35 لایتنینگ II، بود. اما چین با برنامه‌ریزی استراتژیک و سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه، دو جنگنده نسل پنجم بومی و رقابتی را معرفی کرد: چنگدو J-20 و شن‌یانگ FC-31.
J-20 که با نام “اژدهای توانا” نیز شناخته می‌شود، پرچمدار فناوری هوایی چین است. این جنگنده دو موتوره و تک‌سرنشین، در سال ۲۰۱۱ اولین پرواز خود را انجام داد و در سال ۲۰۱۷ وارد خدمت عملیاتی شد. طراحی J-20 با الهام از اصول پنهان‌کاری و با هدف دستیابی به برتری هوایی مطلق صورت گرفت. یکی از ویژگی‌های برجسته J-20، طراحی بدنه آن به منظور کاهش سطح مقطع راداری (RCS) است.
J-20 مجهز به یک مجموعه اویونیک پیشرفته است که شامل رادار آرایه فازی فعال (AESA)، سیستم‌های جستجو و ردیابی فروسرخ (IRST)، و مجموعه کامل جنگ الکترونیک می‌شود. موتورهای WS-15 با قابلیت “سوپرکروز”، به J-20 اجازه می‌دهند تا بدون استفاده از پس‌سوز، با سرعت‌های مافوق صوت پرواز کند. این قابلیت، علاوه بر صرفه‌جویی در مصرف سوخت، امکان رسیدن به منطقه عملیات در زمان کمتر و حفظ انرژی برای مانورهای هوایی را فراهم می‌کند.
J-20 تنها یک جنگنده برتری هوایی نیست و قابلیت‌های چندمنظوره، از جمله حملات دقیق دوربرد، سرکوب پدافند هوایی دشمن (SEAD)، عملیات شناسایی و جنگ الکترونیک را نیز دارد. از همه مهم‌تر، توسعه نسخه دو سرنشینه J-20S، این جنگنده را به اولین جنگنده دو سرنشینه نسل پنجم جهان تبدیل کرده است. در کنار J-20، چین به توسعه جنگنده نسل پنجم دیگری نیز پرداخته است: شن‌یانگ FC-31، که با نام J-31 یا “جیرفالکون” نیز شناخته می‌شود. FC-31 عمدتاً با دو هدف اصلی طراحی شده است: ورود به بازارهای صادراتی جنگنده‌های پیشرفته و تامین نیازهای نیروی دریایی ارتش آزادی‌بخش خلق به عنوان یک جنگنده ناوپایه.
FC-31 نیز مانند J-20، از طراحی پنهان‌کارانه و اویونیک پیشرفته بهره می‌برد. این جنگنده قادر به حمل تسلیحات شامل موشک‌های هوابه‌هوا، بمب‌های هوشمند و موشک‌های کروز است. به دلیل ابعاد کوچکتر و وزن کمتر نسبت به J-20، از قابلیت مانور بالایی برخوردار است.
در مقابل، جنگنده F-35 لایتنینگ II، محصول شرکت لاکهید مارتین آمریکا، به عنوان ستون فقرات نیروی هوایی و دریایی بسیاری از کشورهای غربی و متحدان آمریکا شناخته می‌شود. F-35 نیز مانند رقبای چینی خود، بر پایه اصول پنهان‌کاری طراحی شده و از اویونیک پیشرفته‌ای بهره می‌برد. F-35 به عنوان یک جنگنده “چندمنظوره” طراحی شده است و قادر به انجام طیف وسیعی از ماموریت‌ها از جمله برتری هوایی، حمله زمینی، شناسایی، جنگ الکترونیک و پشتیبانی هوایی نزدیک است. در سناریوهای فرضی تهاجم به ایران، F-35 به عنوان یک عنصر کلیدی در طراحی عملیات نظامی آمریکا و متحدانش در منطقه مطرح است و هدف اصلی آن، “کور کردن” پدافند هوایی ایران است.
مقایسه فنی J-20 و FC-31 با F-35 نشان‌دهنده پیشرفت چشمگیر چین در دستیابی به فناوری‌های نسل پنجم است. قابلیت “همجوشی حسگرها” در F-35 یک مزیت قابل توجه است. قابلیت سوپرکروز J-20 نیز یک مزیت مهم در برابر F-35 است که فاقد این قابلیت است. هر سه جنگنده قادر به انجام طیف وسیعی از ماموریت‌ها هستند.
در سال‌های اخیر، با توجه به تحریم‌های غرب و عدم تمایل کشورهای غربی به فروش تسلیحات پیشرفته به ایران، جمهوری اسلامی ایران به سمت شرق متمایل شده است و جنگنده‌های نسل پنجمی مانند J-20 و FC-31 می‌توانند گزینه‌هایی بسیار جذاب برای نیروی هوایی ایران باشند. دسترسی ایران به جنگنده‌های نسل پنجم، می‌تواند به طور چشمگیری قدرت بازدارندگی ایران را افزایش دهد. خرید تسلیحات از چین و روسیه، به معنای تعمیق همکاری‌های دفاعی با این کشورها است.
ظهور جنگنده‌های نسل پنجم چینی J-20 و FC-31، یک نقطه عطف تاریخی در موازنه قدرت هوایی جهانی است و نشان می‌دهد که دوران انحصار فناوری غربی به پایان رسیده است. خرید و استقرار این جنگنده‌ها توسط ایران، نه تنها به تقویت توان دفاعی کشور کمک می‌کند، بلکه پیامی روشن به دنیا ارسال می‌کند که ایران آماده دفاع از خود با استفاده از پیشرفته‌ترین فناوری‌های موجود است.
منبع: دانشجو
