به گزارش اخبار جهان به نقل از روزنامه کیهان، حسین شریعتمداری، مدیر مسئول این روزنامه، در مقاله‌ای تحلیلی به بررسی ابعاد تهدید آمریکا مبنی بر خروج از معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) در صورت تصویب قطعنامه‌ای برای ممنوعیت حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران پرداخته است. شریعتمداری با استناد به گزارش شبکه خبری المیادین، به این نکته اشاره میکند که آمریکا به کشورهای عضو هشدار داده است در صورت تصویب چنین قطعنامه‌ای، بودجه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را قطع کرده و احتمالاً از NPT خارج خواهد شد.
نویسنده سپس به ماده 10 معاهده NPT اشاره میکند که به هر دولتی حق می‌دهد در صورت احساس خطر برای منافع حیاتی خود از این معاهده خارج شود. این ماده تصریح میکند که دولت متبوع باید سه ماه قبل از خروج، به تمام اعضای پیمان و شورای امنیت سازمان ملل متحد اطلاع دهد و دلایل این تصمیم را به طور شفاف بیان کند. شریعتمداری با طرح این پرسش که آیا حضور ایران در NPT حاکمیت ملی این کشور را به خطر انداخته یا آمریکا را، به چالش سیاست خارجی ایران در این زمینه می‌پردازد. وی با اشاره به حمله نظامی به تأسیسات هسته‌ای ایران، این حمله را نقض آشکار حاکمیت ملی ایران توصیف کرده و می‌پرسد که چرا با وجود چنین نقض‌هایی، ایران همچنان در NPT باقی مانده است.
مقایسه مواضع ایران و آمریکا در این زمینه، بخش اصلی تحلیل شریعتمداری را تشکیل می‌دهد. وی با اشاره به تهدید آمریکا مبنی بر خروج از آژانس در صورت ممنوعیت حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران، بر تضاد آشکار این موضع با سیاست‌های ایران تأکید میکند. به زعم شریعتمداری، آمریکا به صراحت اعلام میکند که مخالف ممنوعیت حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران است و آمادگی خروج از NPT را در صورت تصویب چنین قطعنامه‌ای نشان می‌دهد. این در حالی است که ایران علیرغم نقض آشکار حاکمیت ملی خود در حمله اخیر، همچنان در این معاهده باقی مانده و به نوعی، به این ادعا تن داده است.
شریعتمداری در ادامه به منتقدان سیاست عدم خروج از NPT پاسخ می‌دهد. وی با طرح دو سؤال اساسی، معتقد است که با وجود حضور ایران در NPT، حمله به تأسیسات هسته‌ای صورت گرفته و آمریکا نیز صراحتاً مخالفت خود را با ممنوعیت چنین حملاتی ابراز کرده است. بنابراین، حضور در NPT نه تنها مانع از حملات نشده است، بلکه نشان دهنده عدم توانایی در اعمال فشار برای حفاظت از منافع ملی است. وی با این استدلال، از تداوم سیاست “باج دادن” به آمریکا انتقاد کرده و خواستار تجدید نظر در رویکرد کنونی در قبال NPT می‌شود.
موضع شریعتمداری به طور ضمنی نشانگر انتقادی اساسی به سیاست‌های هسته‌ای ایران است. وی با طرح این پرسش که آیا ادامه حضور در NPT با منافع ملی ایران همسو است، مسئولان هسته‌ای کشور را به بازنگری در این سیاست فرا می‌خواند. این تحلیل نشان دهنده نگرانی از عدم وجود مکانیسم‌های مؤثر برای حفاظت از تأسیسات هسته‌ای ایران در چارچوب NPT است و به این نکته اشاره دارد که ممکن است حضور در این معاهده، به جای تضمین امنیت، به نوعی بهانه‌ای برای اقدامات خصمانه علیه ایران در اختیار کشورهای مخالف قرار دهد. این مطلب همچنین زمینه را برای بحث های مختلف درباره هزینه و فایده حضور در NPT و بررسی گزینه های دیگر برای حفظ منفعت های ملی ایران فراهم میکند. اهمیت این تحلیل از این منظر نیز حائز اهمیت است که به نحوه مفصلی به ماده 10 معاهده NPT و حقوق کشورها در خروج از این معاهده می پردازد و زمینه را برای گفتگو و بحث درباره جنبه های حقوقی و بین المللی این موضوع فراهم می کند.
پیامدهای احتمالی خروج از NPT و واکنش‌های بین‌المللی به چنین تصمیمی نیز از موضوعات مهمی هستند که نیاز به تحلیل‌های عمیق‌تر دارند. در مجموع، مقاله شریعتمداری نقش مهمی در تحریک گفتگو و بحث در باره سیاست های هسته‌ای ایران و موضع گیری در برابر تهدیدات آمریکا داشته و در کسب بینش عميق تر درباره این موضوع کمک کننده میباشد.
منبع: روزنامه کیهان
