به گزارش اخبار جهان به نقل از انلی مای هلث، هیپوگنادیسم، اختلالی که به دلیل کمبود تستوسترون در مردان ایجاد می‌شود، به عنوان یک مشکل جدی سلامت مردان مطرح است. در حالی که توجه به سلامت زنان در سال‌های اخیر افزایش یافته، اما سلامت مردان و به‌ویژه اختلالات هورمونی مانند هیپوگنادیسم، همچنان کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد. این کمبود آگاهی، تشخیص و درمان به موقع این اختلال را با مشکل مواجه می‌کند.
هیپوگنادیسم، به عنوان یک اختلال هورمونی، زمانی رخ می‌دهد که بدن مرد به میزان کافی تستوسترون تولید نکند. تستوسترون، هورمون حیاتی در رشد جنسی، قدرت عضلانی، خلق‌وخو، سطح انرژی و باروری مردان است. کاهش سطح این هورمون، می‌تواند منجر به علائمی چون کاهش میل جنسی، خستگی مفرط، کاهش توده عضلانی، افزایش وزن، پوکی استخوان و دیگر مشکلات شود. مطالعات نشان می‌دهند حدود ۴۰ درصد از مردان بالای ۴۵ سال و ۵۰ درصد از مردان بالای ۸۰ سال، از این اختلال رنج می‌برند. با این حال، طبق گزارش اخبار جهان، هیپوگنادیسم اغلب به درستی تشخیص داده نمی‌شود و میزان شیوع واقعی آن به مراتب بیشتر از ارقام گزارش شده است. این امر به دلیل شباهت علائم آن به نشانه‌های طبیعی پیری یا استرس است.
این اختلال می‌تواند از بدو تولد، در دوران بلوغ یا در سنین بالاتر در اثر بیماری، آسیب، افزایش سن یا عوامل سبک زندگی بروز کند. کمبود تستوسترون تاثیر مستقیمی بر میل جنسی و باروری می‌گذارد. تستوسترون نقش اساسی در تولید و کیفیت اسپرم دارد و کاهش آن می‌تواند منجر به ناباروری شود. علاوه بر این، به عنوان هورمون اصلی کنترل‌کننده‌ی میل جنسی، کمبود آن می‌تواند منجر به کاهش تمایل به رابطه جنسی، اختلال نعوظ و مشکلات در روابط عاطفی شود. کوچک شدن بیضه‌ها نیز از دیگر علائم ممکن این اختلال است.
علائم هیپوگنادیسم فراتر از مسائل جنسی و باروری است. از جمله‌ی دیگر علائم می‌توان به خستگی مزمن، ضعف عضلانی و افزایش چربی بدن (خصوصا در ناحیه‌ی شکم)، پوکی استخوان، نازک شدن موها، تورم یا حساسیت در سینه (ژنیکوماستی) و کاهش توانایی فیزیکی اشاره کرد. ظهور تدریجی این علائم، تشخیص به موقع را دشوارتر می‌سازد.
اهمیت توجه به سلامت روان در مردان مبتلا به هیپوگنادیسم نیز قابل توجه است. کمبود تستوسترون می‌تواند به اضطراب، افسردگی، بی‌حوصلگی، کاهش تمرکز و مشکلات خواب منجر شود. این علائم اغلب با نشانه‌های طبیعی پیری اشتباه گرفته می‌شوند و تشخیص ارتباط آنها با کمبود تستوسترون نادیده گرفته می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهند مردانی که سطح تستوسترون پایینی دارند، بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی قرار می‌گیرند.
درمان هیپوگنادیسم بسته به علت آن متفاوت است. رایج‌ترین روش، درمان جایگزینی تستوسترون (TRT) است که از طریق ژل، پچ، تزریق یا کاشت، سطح هورمون را به حالت طبیعی بازمی‌گرداند. در برخی موارد، داروهایی برای تحریک تولید طبیعی تستوسترون و اسپرم تجویز می‌شود. تغییرات سبک زندگی مانند ورزش منظم، خواب کافی، تغذیه‌ی سالم و کاهش استرس نیز در بهبود روند درمان نقش دارند. اما بسیار مهم است که درمان تحت نظر پزشک انجام شود تا از بروز عوارض جانبی احتمالی جلوگیری شود. اخبار جهان بر لزوم آگاهی عمومی در مورد هیپوگنادیسم و اهمیت تشخیص و درمان به موقع آن تاکید می‌کند. تشخیص زودهنگام می‌تواند از عوارض جسمی و روانی طولانی مدت پیشگیری کند و کیفیت زندگی مردان را بهبود بخشد.
منبع: انلی مای هلث
