به گزارش اخبار جهان به نقل از مهر، سنگنگاره بهرام دوم در تنگ چوگان کازرون، تصویری بینظیر از شکوه و عظمت شاهنشاهی ساسانی ارائه میدهد. در این اثر هنری باشکوه، شاه بهرام دوم سوار بر اسبی زینتی، با وقار و اقتدار تمام به تصویر کشیده شده است. او ریش و موهای بلند و تاجی بالدار، شبیه به بال عقاب بر سر دارد؛ نمادی از قدرت و اقتدار سلطنتی. نیمتنهای تنگ، شلوار گشادی با چینهای ظریف و شنلی موجدار که با دو دکمه به نیمتنه متصل است، پوشش او را تشکیل میدهند. تیردانی سنگین از کمربند شاه آویزان است؛ نشانهای از آمادگی دائمی برای شکار یا جنگ. اسب شاه نیز به شکلی چشمنواز آراسته شده و کمپلهای از سمت راست به زین آویزان است؛ جزئیاتی که به غنای هنری این سنگنگاره میافزاید.
در برابر شاه، سرداری با لباس و آرایشی مشابه شاه ایستاده است. شباهت در پوشش و آرایش مو نشان میدهد که این سردار، یکی از بزرگان دربار یا عضوی از خاندان سلطنتی است. حالت بدن او، با دستان قرار گرفته بر قبضه شمشیر و شمشیر آویزان میان پاها، نمادی از احترام و ادب در برابر شاهنشاه است. این تصویر، به دقت تمام رخ طراحی شده و جزئیات آن به خوبی نمایان است.
پشت سر سردار، شش شخصیت مهم دیگر به تصویر کشیده شدهاند. سه تن از بزرگان عرب، با قامتی تمام قد و سه تن دیگر با نمایش سر و سینههایشان، هدایایی مانند اسب و شتر را به پیشگاه شاه تقدیم میکنند. پوشش این افراد، شامل قبای بلند و دستمالهایی موسوم به کفیه است که بر سر میپیچند؛ نمادی از فرهنگ و آداب و رسوم آن دوره. این صحنه، علاوه بر نمایش قدرت و عظمت شاه، تعاملات سیاسی و اقتصادی آن دوران را نیز به تصویر میکشد و نشان از روابط میان شاهنشاهی ساسانی و بزرگان عرب دارد. نقش برجسته بهرام دوم در واقع سند تصویری ارزشمندی از تاریخ ایران باستان و روابط دیپلماتیک و سیاسی آن دوره به شمار میرود.
اما این اثر هنری ارزشمند در گذر زمان و به ویژه در دوره قاجار، متحمل آسیبهای جدی شده است. در آن دوران، به منظور انتقال آب، مسیری در نزدیکی نقش برجسته ایجاد شد. این اقدام، اگرچه شاید در آن زمان ضروری به نظر میرسید، اما در طول سالها به آسیب جدی این اثر تاریخی منجر شده است. این مسیر که امروزه قابل مشاهده است، به وضوح نشان از بیتوجهی به ارزشهای تاریخی و فرهنگی در گذشته دارد و ضرورت حفاظت و مرمت آثار تاریخی را بیش از پیش نمایان میسازد. این نمونه بارز از تخریب غیرقابل جبران میراث فرهنگی است که بایستی در برنامه ریزیهای آینده مورد توجه جدی قرار گیرد.
تحلیل این سنگنگاره، به درک عمیقتر از سبک زندگی، آداب و رسوم، پوشش و ساختار سیاسی و اجتماعی امپراطوری ساسانی کمک میکند. مطالعه لباسها، تاجها و آداب و رسوم به تصویر کشیده شده در این نقش برجسته، اطلاعات غنیای در اختیار محققان و تاریخدانان قرار میدهد. علاوه بر این، این اثر هنری، شاهدی بر اهمیت ارتباطات سیاسی و دیپلماتیک میان امپراطوری ساسانی و دیگر ملتها و قبایل هم عصر آن است. پیامدهای عدم توجه به حفظ این آثار تاریخی، از بین رفتن بخشی از هویت و تاریخ ایران و عدم امکان دسترسی نسلهای آینده به این گنجینههای بینظیر است. لذا، مرمت و حفاظت این اثر با ارزش نیازمند برنامهای جامع و پیگیری مستمر است. احتمالاً با استفاده از تکنولوژیهای نوین در مرمت و حفاظت، میتوان از تخریب بیشتر این اثر هنری ارزشمند جلوگیری کرد. واکنشهای کارشناسان و فعالان حوزه میراث فرهنگی، ضرورت توجه بیشتر به حفظ این آثار ارزشمند تاریخی را نشان میدهد و امید است با برنامهریزی دقیق و سرمایهگذاری مناسب، از تخریب بیشتر این آثار جلوگیری شود. اخبار جهان در پیگیری این موضوع و اطلاعرسانی دقیق به مخاطبان خود کوشا خواهد بود.
منبع: مهر



























