به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از همشهری آنلاین، والدین به عنوان قهرمانان دنیای کودکان، نقشی اساسی در حفظ ثبات روانی فرزندان خود دارند و حتی در سختترین شرایط نیز نباید این تصویر قهرمانانه را در ذهن کودک خدشهدار کنند.
دنیای کودکان، جهانی منحصربهفرد است که درک آن برای برخی والدین دشوار است. نگرش و ذهنیت فرزندان مانند ساختمانی است که بر ستون وجود والدین بنا شده است. هرگونه لرزش یا تزلزل در این ستونها میتواند دنیای کودک را ویران کند. برای مثال، گریه کودکی که برای لحظهای والدین خود را گم میکند، ناشی از این است که تکیهگاه اصلی دنیای او به طور ناگهانی فروریخته است. بنابراین، انتقال مشکلات و نگرانیها به کودکان، مصداق کودکآزاری محسوب میشود.
والدین میتوانند مشکلات و سختیهای خود را با بزرگسالان دیگر مانند اعضای خانواده، دوستان یا درمانگران در میان بگذارند. اما درددل کردن با کودکان درباره مسائلی مانند مشکلات مالی و نگرانیهای آینده، نه تنها صمیمیت را افزایش نمیدهد، بلکه تکیهگاههای ذهنی و باورهای آنها را ویران میکند. کودک درکی از این مسائل ندارد و اولین واکنش او ترس و شکلگیری گرههای روانی خواهد بود.
طرح این مسائل برای کودکان بیفایده است، زیرا آنها توانایی حل مشکلات بزرگسالان را ندارند و شنیدن این موارد تنها به ترسهای عمیق در آنها میانجامد که ممکن است تا بزرگسالی ادامه یابد.
والدین، صرفنظر از جایگاه اجتماعی، درآمد یا شرایط روحی، برای فرزندانشان قهرمانانی استوار هستند. ذهنیت و آینده کودکان بر ستونهای وجود والدین بنا شده است و هر گلایه یا ضعفی میتواند این ستونها را به لرزه درآورد. به همین دلیل، لازم است والدین این تصویر قهرمانانه را حفظ کنند.
اخیراً ویدئویی در فضای مجازی منتشر شده که در آن یک فارغالتحصیل پزشکی از فداکاریهای پدرش میگوید. پدر او برای ۱۵ تا ۱۶ سال با یک کت در تمام مراسمها شرکت کرده، کمتر خورده و تا نیمهشب با تاکسی کار کرده تا هزینه تحصیل دخترش را تأمین کند. این دختر در ویدئو بیان میکند که تمام این سختیها را دیده و هدفش این است که مانند پدرش باشد؛ پدری که خود را فردی شکستخورده میدانست اما در چشم فرزندش یک قهرمان واقعی است. این موضوع در آستانه روز ملی کودک در ایران مطرح شده است.
منبع: همشهری آنلاین



























